خوبی!

گاه چه سخت و دشوار است سر و کله زدن و گلاویز شدن با حقارت واژه ها...برای بازگو کردن غم هایی ناگفتنی وقتی که هیچ کاری از دست واژه ها هم ساخته نیست تا اندکی دردهای تسکین ناپذیرت را آرام کند ...
وقتی که دیگر نه دستت کار می کند و نه مغزت..اما مگر جز نوشتن راه دیگری هم هست تا کمی راه نفست باز شود و تو بتوانی عمیق نفس بکشی..طوری که ریه هات پر از اکسیژن شود!!شاید که در گذشته تجربه کرده باشم..! وقتی که سینه ام اینقدر سنگین نبود و گلویم..انگاری که یک جسم سنگین توی گلویم گیر کرده و همانجا جا خوش کرده است و هر کاری هم می کنم یک ذره هم بالا و پایین نمی رود..آن وقت است که دوست دارم تمام زندگیم را بالا بیاورم!
آب دهنم را هم که قورت می دهم طعم بغض می دهد ، آن جسم سنگین توی گلویم را می گویم..روز به روز هم دارد بزرگ تر می شود..مثل یک تومور سرطانی و می دانم آخر هجوم این همه بغض خفه ام می کند..
کاش من هم شاعر بودم ، تا از همبستر شدن با غم و آبستن شدن درد و زایش غصه صحبت می کردم..می شدم مادر هرچی غصه است..
دلم یک دل سیر خنده می خواهد..یک دل سیر گریه..اما آنقدر بغضم را خورده ام که سیر سیرم..........
دارم فکر می کنم چقدر به خودم بدهکارم؛ به اندازه تمام لحظه هایی که لبهایم را به گوشم دوختم تا خندان به نظر برسم..به اندازه تمام خوبم هایی که گفته ام..به اندازه تمام غروری که فقط توی دفتر خاطرات چهارده سالگیم است و بس.. به اندازه تمام تنهایی و سکوت و قرص و آرامشم.......باید از زندگی عذرخواهی کنم.. خب معلوم است که جواب کودک لجباز سیلی است، جواب کودکی که نتوانند گولش بزنند تا آرامش کنند..
دیگر لج نمی کنم..من آرامم..آرام.. دوست دارم فریب زندگی را بخورم..دوست دارم نفهمم.. من دخترخوبی ام..خیلی خوب.......

* چقدر دختر خوبی بودن سخت است..اصلا چقدر دختر بودن سخت است وقتی باید مرد باشی..وقتی باید اشکهایت را قورت بدهی و هی بگویی

س یییی ب

**کافیست صبح که از خواب برمی خیزم بگویم : به!چه هوای خوبیست! بعد ورزش کنم، درس بخوانم، به مادرم کمک کنم، فیلم ببینم و بخوابم و قبل از خواب یادم نرود بگویم: امروز چه روز خوبی بود !


اضافه تر : صدامو یادم رفته ...


Emma...